Kâğıdı ve mürekkebi başlıca malzemeler olarak kullanan Nermin Er, çalışmalarında malzemenin sınırlarını ve olanaklarını arar. Uzun yıllar animasyon dünyasında çalışmış olan Er, işlerinde minimal bir anlayışla kullandığı kâğıdı ışık ve gölgeyle birleştirerek hikâyeler yaratır. Silüet biçiminde kurgulanan sinematografik sahnelerde, günlük hayatın içerisindeki insan, şehir, doğa gibi unsurlar yorumlanır. Yığın / yığılma kavramlarına ve birikme, dağılma, toplama gibi görsel ve düşünsel temalara odaklanan sanatçı, parçacıkları yüzeylere ekleyerek-çıkartarak veya istifleyerek mikro mekânlar yaratır. Sanatçının boyut yaratarak hacim ve dinamizmi yüzeyde buluşturduğu farklı serilerden işleri, bir yandan da yan yana gelen cümlecikler gibi bütünleştirici bir ifade dili yaratır. Er’in kâğıt işlerinin yanı sıra, malzemeyi etüt etme sürecinin bir yansıması olarak nitelendirilebilecek animasyon işleri de vardır.
Nermin Er (1972, İstanbul), 1995 yılında Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Heykel Bölümü’nden mezun oldu. Animasyon alanındaki profesyonel çalışma hayatının yanı sıra 2004’ten itibaren Galeri Nev İstanbul’da düzenli olarak kişisel sergiler açan sanatçının “Tek Göz Oda” adlı çalışması, Kahve Dünyası’nın 2017’de hayata geçirdiği Yanköşe platformunun açılışında sergilendi. Ocak – Nisan 2024 tarihleri arasında üretiminin son 10 yılından eserler içeren kapsamlı sergisi “Sıradaki Şarkı”, Nilüfer Belediyesi Meteor / Balat Kültürevi’nde izleyiciyle buluştu. Ayrıca 2024 yazında Leros Adası, Yunanistan’da Perasma organizasyonuyla gerçekleşen “All Things Become Islands Before My Senses” adlı karma sergide yer aldı. Nermin Er’in karma sergilere katıldığı kurum ve mekânlar arasında Cappadox (Nevşehir, 2017 & 2024), Dou Print Studio / Litho Days Ankara (2023), Galeri Nev İstanbul, İmalat-hane (Bursa, 2022), Atatürk Kültür Merkezi (İstanbul, 2021), Yapı Kredi Kültür Sanat Merkezi (İstanbul, 2021), Baksı Müzesi (Bayburt, 2021), Riverrun İstanbul (İstanbul, 2019), Open Space (Berlin, 2020), Müze Evliyagil (2018), Galerist (İstanbul, 2017), İstanbul Modern (2013), Helene Nyborg Contemporary (Kopenhag, 2006), Siemens Sanat Galerisi (İstanbul, 2005), Pera Müzesi (2005), Aksanat (İstanbul, 2004), :mentalKLINIK Atölye (İstanbul, 2002) bulunuyor. 2020 yılında NGBK / Depo Berlin Misafir sanatçı Programı’ndan davet alarak ZKU Berlin’de 6 ay geçiren sanatçının eserleri Mudo Koleksiyonu, Polimeks, Evliyagil Müzesi, Ömer Koç Koleksiyonu, Baksı Müzesi gibi birçok kurumsal koleksiyonda yer alıyor.