İstanbul'daki son kişisel sergisinden üç sene sonra, Nazif Topçuoğlu'nun son işlerini de içeren bir grup fotoğrafı Galeri Nev Istanbul'un sergi mekanında izleyicilere sunuluyor.
Topçuoğlu'nun son fotoğraflarında tekinsiz bir dengesizlik ve bir endişe duygusunu çağrıştıran asimetrik beden jestleri, tanımlanamayan bir çatışma halini ima eder. Huzursuz figürler, tıpkı cambazlar gibi hareketlerini dengede sürdürmeyi denerler. Kadın karakterleri, hareketli figür kompozisyonlarının süzülen hatlarla içiçe geçtiği Barok resmini hatırlatacak biçimlerde kareografize edilmiştir.
Kimi zaman, birbirine iki zıt kutup gibi görüneni bağlayan verev bir hat dengesizlik duygusunu güçlendirir: içleri doldurulmuş hayvanların sahte devingenliğine karşılık figüratif kompozisyonların katı dinamizmleri. Elbette bunlar birer fotoğraf; resim olduklarından eylemler ancak sezdirilebilir, canlı papağan ve ölü kuşlar çerçevenin içinde eşit derecede durağandırlar.
Topçuoğlu'nun alegorik işlerinde kesintisiz bir anlatım olmuştur. Erken tarihli 'Okuyanlar' serisinde şahit olduğumuz öğrenciler şimdi büyümüş, gerçek dünyayla yüzleşmektedirler ve bu dünya okulda öğrendiklerine de tam olarak uymaz; yabancı, tehlikeli ve ürkütücü bir yerdir.
Bu, onların şimdide kontrolleri dışındaki şeylerle mücadele çabalarının hikayesidir.
Bilgi ve doğa bilimlerinde bir soluk bulmak konusunda nafile çabaları sonuç vermemiştir, kafadan asap bozucu çelişkiler ve kimlik sorgulamalarıyla yüzleşmek zorunda kalmışlardır.
Karakterlerin nonkomformist gibi görünen davranışları gerilimlerini yansıtır: dengelerini korumak, sarsılmamak, yetişkinlerin dünyasında hayatta kalmak için mücadele eder, birbirlerini okşar, kucaklar, kavga eder, dokunur ve desteklerler.
